humanistyczna refleksja nad koleją rzeczy cz. 1

Ktoś kiedyś pod wpływem dzikiego obłędu
dokonał jakiegoś pierwszego podziału
nikt nie powstrzymał biegu rzeczy pędu
i nic już chyba całe nie zostało.


I tak:
muzyka nie składa z nut, lecz dzieli na gatunki,
podobnie literatura to już nie litery,
swą szufladę mają obrazy, rysunki,
a przez dwa się dzieli czterdzieści i cztery


Świat to kontynenty, landy, gminy,
człowiek to rasa, status, kasta.
Coś musi być przyczyną rozpadu rodziny,
podział administracyjny dzieli polskie miasta


Ja sam nie potrafię oprzeć się tendencji
biorę czynny udział w niszczeniu całości.
I wciąż przybywa rubryk w mojej ewidencji

łajdacki erotyk

Są rzeczy wobec, których ciężko obojętnie przejść
i cała ignorancji moc między bajki się chowa.
Są chwile gdy brew nie chce przestać się trzęść.
Rzeczy- w najszerszym ze znaczeń tego słowa.


Czasem słodkie chwile mile zaskakują
i lżejszy od powietrza staje się długopis,
Czasem czarna chmura mówi do mnie: pisz.
Rzeczy, które nic nie budują, które inspirują.


Moje życie, mój czas, moje inspiracje
i moja z  nimi przelotna znajomość.
Bez szans na poważną relacje
rano Cię nie będzie- niezawodna świadomość


To co nas łączy jest czyste, niefizyczne,
choć często bród ulicy na dywan strzepujesz
.....

sam dokończ- proste rymy